پمپ دنده ای در فرمان کشتی چه کاربردی دارد؟

برای حرکت ایمن، کشتی باید قابل مانور باشد و از ثبات خوبی برخوردار باشد.
فرمان کشتی به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله: وسیله فرمان مورد استفاده، اشکال هندسی بدنه (ناحیه عقب)، نسبت بین ابعاد اصلی (LCWL/B و B/T)، تعداد، موقعیت و جهت چرخش موتور.
شرایط آب و هواشناسی که در آن دریانوردی می‌کنند (آب، هوا، باد، امواج). هر کشتی، به استثنای بارج ها، باید دارای یک سیستم فرمان قوی و ایمن باشد تا از مانورپذیری و ثبات دریا اطمینان حاصل شود.
این تاسیسات می‌توانند عبارتند از: سکان با مشخصات هیدرودینامیکی، نصب با نازل‌های قابل تنظیم و سایر تاسیسات مورد تایید انجمن‌های طبقه بندی. در این مطالعه خاص، تحلیلی بر روی یک پمپ دنده‌ای نصب شده در سیستم آزیموت یک تانکر شیمیایی با استفاده از فناوری CFD انجام می‌شود. هدف اصلی بررسی کارایی این پمپ با مقایسه نتایج آنالیز CFD با نتایج در شرایط عملیاتی واقعی است.
پارامترهای اصلی متمرکز بر جریان خروجی، ستون مکش، توان و راندمان پمپ است. چندین تفاوت در مورد ستون مکش و قدرت وجود دارد، اما آن‌ها آنقدر زیاد نیستند، در حالی که پارامترهای جریان خروجی و راندمان پمپ تقریباً یکسان هستند.

کاربرد پمپ دنده‌ای در فرمان کشتی

روند توسعه تجهیزات پمپاژ در کشتی‌ها در جهت افزایش فشار کاری (تمرکز در فضا)، افزایش فرکانس چرخش و سرعت سفر (تمرکز در زمان)، اطمینان از عملکرد چندگانه برای ساخت یک عنصر خاص، حالت (غلظت عملکردی)، افزایش شاخص‌های انرژی (تمرکز توان)، افزایش قابلیت اطمینان و دوام.
گسترش استفاده از پمپ دنده‌ای و درایوهای هیدرولیک در کشتی‌ها نیز با کیفیت ویژه آن‌ها که به ویژه توسط کشتی سازان مورد قدردانی قرار می‌گیرد، توضیح داده شده است، یعنی سهولت و سادگی سنتز هر ماشین یا نصب، و همچنین اصلاحات و عبور از یک ساختار.
به دیگری مطابق با تغییراتی که در طول مسیر ایجاد شده است.
گسترش ابزارهای کنترل و کنترل خودکار با استفاده از تجهیزات پمپاژ در کشتی ها، به ویژه سیستم‌های ردیابی خودکار و سیستم‌های سروو الکتروهیدرولیک تنظیم خودکار وجود دارد.
کنترل عددی، با کامپیوتر و ریز پردازنده ها، ابزار مدرن فعلی برای بهبود مستمر پمپ‌ها هستند، [1]. تجهیزات تناسبی اخیراً توسعه مهمی را شناخته‌اند و در بسیاری از موقعیت‌ها عملکرد شیرهای برقی را به عنوان عناصر رابط بر عهده می‌گیرند و در عملکرد ساده‌تر و ایمن‌تر هستند.
یکی دیگر از جهت‌گیری‌های مهم برای بهبود پمپ‌ها در حوزه دریایی، بهبود شاخص‌های انرژی است، با توجه به اینکه هم برای شیرها و هم برای تجهیزات تناسبی، عملیات بر اساس روش کنترل مقاومتی صورت می‌گیرد (بنابراین با تخلیه دائمی مقداری مایع و بنابراین با تلفات قابل ملاحظه انرژی).
پمپ‌های پیستونی شعاعی و پیستونی محوری. این ماشین‌ها، در ساخت‌وساز اولیه، به حجم‌های واحد بزرگ می‌رسند: Vu = (۰.۴ ÷۱۵۰۰۰) سانتی‌متر مکعب و فشار (۱۶۰ ÷ ۶۳۰) بار.
در ساختارهای خاصی از پمپ‌های پیستونی شعاعی، روتور به صورت خارج از مرکز نصب می‌شود و دارای چندین سوراخ استوانه‌ای است که در آن پیستون‌ها در طول چرخش آن نوسان می‌کنند.

پمپ شامل یک بلوک استوانه‌ای است که پیستون‌های محوری در آن قرار دارند، از یک دیسک که میله‌های پیستون در یک انتهای آن قرار دارند (به وسیله اتصالات کروی) و یک صفحه توزیع.
موقعیت نسبی این عناصر و سیستم محرکه آن‌ها سه نوع عمده ماشین را تعریف می‌کند: پمپ‌های پیستونی محوری با بلوک شیبدار ثابت. پمپ‌های دیسکی شیبدار؛ پمپ‌های تکیه گاه همانطور که در شکل ۱ نشان داده شده است.
از نظر امکانات برش، ماشین‌های دارای پیستون محوری دو نوع با دبی ثابت و دبی متغیر هستند. اگر امکان تغییر زاویه شیب وجود داشته باشد، پمپ با دبی متغیر نامیده می‌شود.
پمپ‌های پیستونی محوری جریانی تا ۸۰۰ لیتر در دقیقه دارند و قدرت خاصی دارند که می‌تواند تا ۵-۴ کیلو وات بر کیلوگرم در سرعت‌های بین ۱۰۰۰ تا ۴۵۰۰ دور در دقیقه برسد.
آن‌ها پمپ‌های پر فشار و بسیار پرفشاری هستند، با جریان به اندازه کافی یکنواخت و دارای توزیع گسترده‌ای در تحریکات هیدرواستاتیکی دریچه‌های بسته در سیستم‌های متمرکز هستند.
عناصر اصلی (شکل ۱) به شرح زیر است:

1. یاتاقان شعاعی محوری
2. دیسک رسوب
3. بلبرینگ
4. پیستون
5. بلوک سیلندر
6. شیر تخلیه
7. اتصال مکش
8. شیر مکش
9. اتصال تخلیه

کشتی‌های روی کشتی برای کار با وینچ‌ها و وینچ‌ها، ماشین‌های سکان، پوشش‌های مکانیکی، درب‌های ضد آب و غیره استفاده می‌شوند.
پمپ‌های پیستونی ماشین‌های هیدرولیکی وجود دارند که در آن‌ها سیال کار با حرکت رفت و برگشتی مستقیم یک پیستون در محفظه پمپ به حرکت در می‌آید. جهت حرکت پیستون به طور متناوب تغییر می‌کند، به طوری که در انتهای ضربه (در نقاط مرده) سرعت صفر می‌شود، بنابراین حرکت سیال ضربان‌دار است.